Trip to the waterfall

Eergisteren waren we een dag vrij. We hadden het idee om met een deel van de groep naar de grootste waterval hier te gaan. Ik had aan één van de organisatoren gevraagd hoe wij het snelst bij de waterval konden komen en zij had de route voor mij opgeschreven. Met zijn zevenen gingen wij in een verrotte ‘angkot’ de berg op. Anderhalf uur later arriveerden wij bij de waterval. Ze maken hier bij alles wat je wil bezoeken onderscheid tussen toeristen en locals. Dus ook wij moesten de toeristen prijs betalen. Direct aan het begin van de waterval werden wij al omringd door apen. We moesten een heel stuk naar beneden lopen om bij de waterval te komen. Dit waren 700 treden. Eenmaal aangekomen werden we nat van de waterval, omdat het water met een hoge snelheid een eind naar beneden loopt. We hebben beneden gezeten en gerelaxt voordat we de hele klim weer terug naar boven moesten maken. Toen wij eenmaal weer boven waren hebben wij de ‘angkot’ naar het centrum genomen. We wilden deze avond een keer in een normaal restaurant eten in plaats van het Indonesische gerecht kip met rijst of fastfood. Eindelijk kreeg ik sinds de tijd dat ik hier ben groente op mijn bord.

De volgende dag kon iedereen uitslapen en hebben wij pas om 13.00 uur afgesproken met de groep. Wij moesten een anti-roken campagne voorbereiden. We moesten een plan bedenken hoe wij de mensen het beste kunnen aanspreken en kenbaar kunnen maken hoe slecht roken is en wat voor gevolgen dit met zich mee brengt. Wat mij hier is opgevallen dat bijna iedereen rookt en dat je bijna overal mag roken. Er wordt gerookt in restaurants en in het openbaar vervoer. Als je aan de bevolking hier de vraag stelt waarom ze roken dan krijg je als antwoord dat het toch zo goedkoop is. Een pakje sigaretten is hier ongeveer 50 eurocent. Na de voorbereidingen voor de anti-roken campagne ben ik naar huis gegaan. Ik moest mijn tas voor Bali, de Gili eilanden en Lombok inpakken.

Vanochtend werd ik op tijd wakker, omdat ik nog de laatste dingen moest regelen voordat ik weg ga. Ze adviseerden mij om toch aan malaria pillen te beginnen. Je hebt namelijk geen malaria pillen nodig op Java en Bali, maar wel op de Gili eilanden en Lombok. Het was een hele klus om hier de plaatselijke apotheek uit te leggen dat ik malaria pillen nodig had waarmee ik één dag voordat ik weg ga kan beginnen. Maar ik heb ze gelukkig binnen. Ik ga nu mijn laatste spulletjes pakken en dan neem ik de taxi naar het vliegveld op naar Bali!